Teknoloji Gol Kurtarır mı? Muslera'nın antrenörü Fadıl Koşutan anlattı…

Futbol hayatım tamamen bir rastlantı eseri mahalle maçında başladı. Aslına bakarsak benim aslolan branşım basketboldu ve 17 yaşına kadar basketbol oynadım. O dönem mahalle maçları fazlaca popülerdi ve hakkaten kıran kırana geçerdi. Bizim maçlarımızda kalecimiz fazlaca gol yiyordu, bigün ‘Kaleye ben geçeceğim’ dedim. Talih eseri mahalleye annesini ziyaret eden Adem Abi (Adem İbrahimoğlu) beni izlemiş. Maçın peşinden bana ‘Kaleci olmak ister misin’ diye sordu. O günden sonrasında parklarda, bulabildiğimiz çim alanlarda beni çalıştırdı. 17 yaşlarında basketbolu bırakıp kaleciliğe başladım, 20 yaşlarında da ustalaşmış olarak kalecili oldum ve ustalaşmış futbol kariyerime adım atmış oldum.

’17 yaşına kadar futbola basketbol kadar ilgim yoktu’ 

Futbol hayatımın kaleci olarak başlaması tamamen bu vakadan geliyor. 17 yaşlarında kadar futbola basketbol kadar ilgim yoktu aslına bakarsak. Mahalle maçlarında bizim için kazanmak ya da yitirmek fazlaca önemliydi. Onlar gazozuna maçlardan fazlaca daha çok anlam ifade ediyordu. Minimum 5 bin şahıs izlemeye gelirdi. Komşu mahalleyi yenmek bizim için fazlaca anlam ifade ediyordu. Ben sokaklarda oynayabilidğimiz, koşabildiğimiz o devrin evlatlarından biriyim. Her şey bu şekilde başladı ve kalecilik mesleğim oldu. 

Kaleciler için hep ‘Sahadaki yalnız adam’ derler. Bununla birlikte tüm maçı kurtarırsanız bile bir hatalı gol, pek fazlaca tepkiye sebep oluyor. Bunun hakkında ne düşünüyorsunuz?

Kalecilik sonradan kazanılan bir şey değil. Eğer ustalaşmış bir kaleci olacaksanız bununla başa çıkacak özelliklere haiz olmalısınız. Hepimiz dışarıdan bir tek bir 90 dakika görüyor fakat, kaleciler o 90 dakika içindeki en küçük bir hamleye bile hazır olmak için tüm hafta süresince antrenman ve egzersiz yapıyorlar. Bir kaleci tüm maç fazlaca güzel kurtarışlar yapmış oldu, bir hatalı gol yedi, derhal ‘eyvah’… Her maçta bir günah keçisi arıyoruz ve en kolayı olduğundan bunu kaleciye yüklüyoruz. Günümüz futbolunda artık bu anlayış değişiyor. Eğer bu mesuliyet bir tek kalecilere yüklenecekse oyun bireysele döner. Ekip oyunu oynuyorsak, yenilen golde de atılan golde de tüm takımın oranı vardır. 

Peki futbolculuktan antrenörlüğe geçiş hikayeniz nasıl başladı? ‘Abi yapma, ben daha kaleciyim’ 

Futbol kariyerimin son dönemlerinde Galatasaray ’ın pilot ekibi olan Beylerbeyi’nin şampiyonluk yaşayan kadrosundaydım. Haftada 2 gün Florya Metin Oktay Tesisleri’nde antrenman yapardık. Beylerbeyispor’da Ömer Kükner isminde bir yöneticimiz vardı. Beni hep Galatasaray’ın A takımında kaleci antrenörü olarak gördüğünü söylerdi. Ben ‘Yapma abi, ben daha kaleciyim’ derdim. Dönerek bakıyoruz, şimdi Galatasaray’da kaleci antrenörüyüm. 2010 senesinde ustalaşmış futbolculuk kariyerimin bitişinin peşinden Galatasaray altyapısında hiçbir antrenörlük lisansım ve deneyimim olmadan kaleci hocalığına başladım. O vakit hocalarım bana ‘Biz seni Galatasaray Spor Kulübü antrenörü olarak yetiştireceğiz’ dediler. Öğrenme hayatım asla bitmedi ve bitmeyecek. Bittiği an, bizim kariyerimiz de biter.

Fadıl Hoca Beylerbeyi, Galatasaray altyapısı derken bigün Galatasaray A Ekibi’nda antenörlüğe başlıyor. Ona A Ekip’ın kapılarını açan ‘kapıyı’ aşağıdaki fotoğrafta görebilirsiniz. Yalnız mecazi anlamda değil, hakkaten A Ekip’ın kapılarını açmış. Gelin şimdi içinde Fatih Terim, Taffarel ve Muslera’nın yer almış olduğu bu garip hikayeyi Fadıl Hoca’dan dinleyelim. 

Bu benim için antrenörlük kariyerimin dönüm noktalarından biri. Ben altyapıyı çalıştırırken, A Ekip’a teknik direktör olarak Fatih Terim ve kaleci antrenörü olarak Claudio Taffarel geldi. Taffarel bigün benim antrenmanımı izlemiş, peşinden benimle bir konuşma da yapmış oldu. Ertesi gün ben de A Ekip idmanını iki sahanın arasındaki kapıdan izlerken, Taffarel beni yanına çağırdı. Antrenmanı birlikte sürdürmeye başladık. Bu benim için müthiş bir duygu, elim ayağım titriyor adeta. Kalede Muslera, yanımda Taffarel ve azca ileride Fatih Terim… Bu şekilde bir üçgenin içinde buldum kendimi. Kısa bir süre sonrasında Taffarel’in beli tutuldu ve içeri gitmek mecburiyetinde bırakıldı. Ben Muslera, Aykut (Aykut Erçetin), Ufuk (Ufuk Ceylan) ve Eray (Eray İşcan) ile beraber kaldım. Tam o anda Muslera bana ‘Sen hoca, biz öğrenciyiz. Sen ne yaptırırsan biz onu yapacağız’ dedi. Peşinden Fatih Terim’in arkasını döndüğünü ve ‘Tafo! Bana iki kaleci gönder’ söylediğini duydum. Muslera bu sefer ‘Kimi istersen gönder, sorun yok’ dedi. Ben de Ufuk ve Aykut’u gönderdim. Taffarel’in sakat olduğu süreçte de antrenman programlarını ben uygulattım.

Muslera’dan Taffarel’e tavsiye: Fadıl Hoca’da bir şeyler var, yanına al ve yetiştir! 

O dönem Muslera, benim için Taffarel’e ‘Bu çocukta bir şeyler var, yanına al’ şeklinde konuşuyor. Taffarel ise bunu pozitif yönde karşılayıp Fatih Terim’e iletiyor. Fatih Hoca da ‘Al, Fadıl Hoca’yı yetiştir’ diyor. İşte biz bu şekilde hemen hemen 2012 senesinde dünyada ilk kez çift kaleci antrenörü ile çalışan ekip oluyoruz. Şimdi dünyadaki tüm üst düzey takımların departmanlarında 2 kaleci hocası var. Doğal ki bu süreçte kulübümün desteğiyle Avrupa’ya giderek UEFA A, B ve Pro Lisans eğitimlerini de aldım. O dönemde bu lisanslara haiz tek kaleci antrenörü bendim. Ben Galatasaray’da hem hoca, hem de talebe oldum. 

Brezilya Ulusal Ekibi’nın kalesini korumuş, Galatasaray ile 2000 senesinde UEFA Kupası’nı kaldırmış efsaneleşmiş kaleci Claudio Taffarel’in de Fadıl Hoca’nın kariyerinde büyük bir izi var. Fadıl Hoca, Taffarel ile olan ilişkisini için şunları söylüyor: 

Taffarel bana hiçbir vakit asistan demedi. ‘Sen asistan değilsin, kaleci antrenörüsün’ dedi. Ağır ve zor diyebileceğimiz performans – kuvvet antrenmanlarını bile bana bırakırdı. Kimi zaman ‘Bugün ben sana destek olacağım’ diyebilecek kadar büyük bir insandı. Bunların anlamı benim için fazlaca büyük. Brezilya Ulusal Ekibi’nı çalıştırmak için Brezilya’ya gittiği dönemde kendisine yöneltilen ‘Galatasaray ne olacak’ sorusuna ‘Ben size Fadıl’ı bırakıyorum. Benimle eşit bulunduğunu, fakat beni geçeceğini de biliyorum. Ben ulusal takımdayken Galatasaray’daki antrenmanların sekteye uğramayacağını biliyorum. Siz de hocanıza güvenin ve emin olun’ şeklinde cevap verdi. Ben size Taffarel’i anlatamam, Taffarel’i yaşamak lazım. Taffarel insanlık, abi ve hoca olarak benim için bir rol model. Hala onun izlerini taşıyor, bana bıraktıklarıyla devam ediyorum.

Uzun bir süre yerli ve yabancı pek fazlaca teknik direktörle beraber büyük bir camiada çalıştınız. Bu size ne benzer biçimde tecrübeler kattı, zorlukları var mı?

Bunların hepsi değişik kültürler, değişik bakış açıları ve değişik yorumlar demek. Hepimiz bir şeyler öğrenmek için Avrupa’ya gider fakat Galatasaray’da öğrenme fırsatı bizim ayağımıza geldi. Ben de daima yakından takip ettim ve gözlemledim. Öğrendiklerime kendi yorumlarımı, yaşanmışlıklarımı, tecrübelerimi katarak bana özgü, kendime özgü bir yoldam ve antrenman metotları geliştirdim. Yabancı bir teknik direktörle çalışmanın fazladan bir zorluğu yok bu sebeple bir ekipsiniz ve ortak bir hedef için savaşım ediyorsunuz. Çoğumuz birbirimize yardım etmeye çalışıyoruz. Onlar nasıl hedefe ulaşmak istiyorsa, yerli hocalar da hedefe ulaşmak istiyor. Buradaki en mühim nokta her insanın birbirine olan saygısı ve desteği. Başarının nereden geleceği belli değil. Göz ardı edilen en küçük bir detay, değişik bir kişiden ya da antrenörden gelebilir. İşte o detayı yakalamak sizi başarıya götürür. Ben tüm hocalarımla oldukça uyumlu çalıştım. Hepsiyle bir hedefe kilitlendik. Bu hedefleri bazılarıyla yakaladık, bazılarıyla yakalayamadık fakat sonuçta tek bir amaç vardı: Galatasaray’ın başarısı.

Fernando Muslera, 2011 senesinde Galatasaray’a katıldığından bu yana ülkemizdeki en iyi kaleciler arasına adını yazdırdı. Fadıl Hoca, 11 senedir beraber çalmış olduğu Uruguaylı kaleciyi bizlere şu sözlerle konu alıyor:

Muslera’nın size anlatabileceğim bir sürü yönü var fakat en mühim özelliği adamlığı.Hani ‘Adam benzer biçimde adam’ diyoruz ya hep, işte tam da o şekilde biri. Maç başladığı vakit, ilk düdükten son düdüğe kadar gözü hiçbir şey görmez. Tek göreceği şey hanemize yazılacak 3 puan. Sahada kimseyi tanımaz.Tek hedefi var, o maçı kazanmak. Son düdüğe kadar yapılması ihtiyaç duyulan her şeyi en fazlasıyla, zirveye kadar zorlar. Son düdükten sonrasında da değişik bir Muslera görürsün. Maç içinde bağırır, çağırır, kızar, çıldırır, vurur fakat son düdükten sonrasında ‘Bu dakikadan sonrasında meydana getirecek bir şey yok, yapılacak her şeyi yaptım’ der. 

Muslera’nın bir felsefesi var: ‘Ben çalışırım, çalışırsam varım’ 

Muslera bizim kültürümüzle yakından ilgilenen birisi. Onun Tek söylediği şey ‘Çalışmak’. ‘Ben çalışırım, çalışırsam varım’ felsefesiyle hareket ediyor ve yaşıyor. Devletimizde efsaneleşmiş olmuş bir kaleci sadece hala çalışmaya ara vermiyor. Ben Muslera’yı bigün bile vazgeçerken, çalışmaktan kaytarırken görmedim. Ayağı kırıldığı vakit, literatüre dünya rekoru olarak da girmiş olabilir, 7. ayda sahaya çıktı. Başarısının sırrı fazlaca çalışmak. 

‘Manchester United, antrenman programımız için bizimle iletişime geçti’ 

Muslera ile beraber fitlight kullanarak yaptığımız bu çalışmaların peşinden, Manchester United benzer biçimde bazı Avrupa takımları, son dönemde futbola mühim yatırımlar meydana getiren Bosna-Hersek ve Sırbistan benzer biçimde ülkeler bizimle ortaklaşa iş yapmak ve destek almak için iletişime geçtiler. Bosna – Hersek Futbol Federasyonu, bu emekleri eğitim programlarına dahil edebilmek adına data alışverişinde bulunmak istedi. Gene Uruguay’dan bu işlerle ilgilenen pek fazlaca tabip, fitlight ile meydana getirilen bu emekleri antrenman programlarına nasıl dökebilecekleri mevzusunda Muslera ile iletişime geçti.

Gelelim futbol teknolojilerine. VAR sistemi, gol çizgisi benzer biçimde teknolojileri nasıl değerlendiriyorsunuz? Sizce bu teknolojiler furbolun ruhunu öldürdü mü?

Biz VAR’dan en büyük darbeyi aslına bakarsak Muslera’nın sakatlığında aldık. 5 metre kadar ofsayt olan bir pozisyondu. Yargıcı arkadaşlara ‘Devam et’ deniyor fakat bazı şeyler net, belirgin bir ofsaytı devam ettirmenin bir anlamı yok. Siz orada devam ettirdikten sonrasında size fazlaca büyük bir vakit kaybı olarak dönüyor bu. İşte ‘Teknolojini futbolun ruhunu öldürdü’ dedikleri nokta o, vakit kaybı. Futbolcular bekliyor, soğuyor. Gol lukları bile eskisi benzer biçimde olmuyor. VAR’dan gelen gol sonucu sonrası suni bir luk oluyor. Ofsayt çizgilerindeki noktalar da fazlaca değişik anlamlar ifade edebiliyor. Yorumun olduğu her yerde bence hatalar vardır. Futbolun içinden gelen biri olarak, VAR’ın penaltı söylediği karara ben penaltı olarak görmeyebiliyorum. 

‘Bizlere yararlı olacak tüm teknolojileri kullanmaya hazırız’

Ben bir tek gol çizgisi teknolojisini verimli buluyorum bu sebeple gol çizgisi tamamen bir matematiktir. Top çizgiyi geçerse seni onaylıyor. Orada bir yorum yok. Ve bir tek gol çizfisi teknolojisi kafi diye düşünüyorum. Dünya dönüyor, teknoloji hızla değişiyor. Biz bu tarz şeyleri yakından takip edip bizlere yararlı olacak tüm teknolojileri kullanmaya hazırız. 

Peki sizce niçin futbolun içindeki destek teknolojiler ilerledikçe ülke futbolumuz daha geriye gidiyor? Ulusal Ekip, takımlarımızın Avrupa başarıları, ülke puanına baktığımız vakit…

Türkiye’deki nüfus oranına baktığımız vakit azca sayıda futbolcu çıkıyor. Ulusal Ekip’da oynayan futbolcularımız içinde da gurbetçi oyuncuların sayısı daha çok. Bizde mahalle futbolu bitti. En büyük süzgeç mahalle maçlarıydı. Ben de oradan çıkan biriyim. Siz mahalle maçında bir ekip yaparken, top sizinse en iyi oyuncuları alırdınız. En büyük seçici mahalledeki abileridir. Takımın iyi eğer olmazsa yenik olacaksın, netice olarak en yetenekli oyuncuları alıyorsun. Ötekiler de değişik yollara gidiyorlar. Şimdi bizim evlatlarımızın oynayacağı hiçbir yer kalmamış. Biz tüm gün sokaklarda futbol, basketbol, voleybol oynardık. Mahallelerde aslına bakarsan altyapı antrenmanları ve maçları yapardık fakat artık o mahallelerin yerini büyük binalar aldı. Teknoloji, bizlere yardım etmeli. İnsanlığımızın önüne geçmemeli. 

Performans ölçümleri, analizler, beslenme programları… Bunlarla beraber kabiliyeti daha kısıtlı olan bir genç kaleci, daha iyi bölgelere gelebiliyor mu? 

Doğal ki artık bir tık daha yukarıya gidebiliyor. Artık her şeyin birbiriyle bağlantısı var. Beslenmenin fiziğiyle, dinlenmenin performansla… Kaleciler, bu teknolojik imkanlar ve destek faktörler yardımıyla performansını artırabilir sadece kalecilikte tek bir parametreye bakamayız. Pek fazlaca parametrenin bir araya gelmesi ve bir tüm olması gerekiyor. İyi bir matematikçi olması lazım. Almış olduğu pozisyonda bile bir açı var. 

Bununla birlikte mental olarak kuvvetli olmalı. Eğer o gün maçta fena bir performans göstermişse, toplumsal medyadaki tepkilerle baş edebilmeli. Fena bir maç sonrası arkadan konuşulanları özümsemek, onlardan sıyrılabilmek sağlam, çelik benzer biçimde sinirler gerektiriyor. Bir tek kaleci gözüyle bakarsak da yanılırız. Bir sporcunun her yönüyle dimdik ayakta durabilecek, hem fizyolojik hem ruhsal altyapı ve bu tarz şeyleri yönetebilecek bir beyne ihtiyacı var.

Son olarak, bu sezonki hedefleriniz ve eklemek istediğiniz bir ileti var mı?

Kendi branşımız açısından, kalecilerimizin performansının fazlaca azca sayıda inişler olmasını hedefliyoruz. Ne kadar azca inişli bir performans grafiği yakalarsak, kalecilerimiz de takıma o denli yüksek performans sağlar. Elbet düşüşler olacaktır sadece gayemiz bunu ufak geçişlerle telafi etmek ve performans çizgisini en yukarıda tutmak. Bunlarla beraber takımımıza katkı elde etmiş oluyoruz. Tüm ekip olarak hepimiz şampiyonluk için savaşım ediyor. En büyük hedefimiz şampiyon olmak.

Taraftarımız bizim en büyük destekçimiz. İyi günde ve fena günde. Biz onlardan aldığımız güçle bu heyecanı yaşıyoruz. Son maçlarımızda son dakikaya kadar bırakmadılar ve bizi desteklediler. Neticelerini da Konyaspor ve Gaziantep maçlarında gördük. Son dakikaya kadar takımımıza daima tam destek bekliyoruz. 

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz