NBA güvenlik görevlisi yapmış olduğu hareket viral oldu – Basketbol Haberleri

NBA’de Pierre Frelix adlı bir güvenlik görevlisi yapmış olduğu tek bir hamleyle viral oldu. Peki ne oldu da tüm dünya onu tanıdı? Frelix’in yaşam hikâyesi o hamleden fazlaca daha dikkat çekici.

Geçen yıl Nisan ayında Minnesota Timberwolves ile Memphis Grizzlies içinde oynanan Batı Konferansı Çeyrek Final 4. maçında 3. çeyreğin bitimine ortalama 1 dakikada kala, tribünde oturan Sasha Zemmel harekete geçmeye karar verdi.

Timberwolves’un sahibi Glen Taylor’a ilişik bir çiftliğin kuş gribi salgınını denetim altına almak amacıyla milyonlarca tavuğu öldürmesini protesto etmek için sahaya atlayan Zemmel, bir hayvan hakları grubunun üyesiydi.

Zemmel, öteki hayvan hakları savunucularının önceki hafta Minnesota ve Memphis’te maçların durmasına niçin olmasının arkasından başka bir hanımla beraber Target Center’a gizlice girdi ve Taylor ile eşi Becky’nin derhal arkasında oturdu. Ön sıradaki iki koltuk arasından zıpladı ve ilkin sağ ayağı Taylor’ların önündeki mavi alana bastı. Fakat Zemmel’in daha sol ayağı sahaya indirilmiş olduğu anda, Target Center’da güvenlik görevlisi olarak çalışan Pierre Frelix, aniden yerinden fırladı ve onu elde etti.

Her şey fazlaca süratli gerçekleşti. Peki Frelix aniden nereden geldi?

Frelix, o sırada Wolves ekip benchinin arkasında oturuyordu. Senelerce güvenilir bir güvenlik görevlisi olarak yapmış olduğu işini; taraftarların öteki sporlara nazaran, oyunculara ve koçlara fazlaca daha yakın oturmuş olduğu bir ortamda devam ettiriyordu.

Glen Taylor’ın eşi Becky Taylor o anları şu şekilde konu alıyor: “Protestocu, Gina ile benim aramıza atladı. Pierre ise o atlamış olduğu sırada Glen’in öteki tarafındaydı. Hareket ettiğini görmüş oldu ve o da derhal harekete geçti. Şaşkınlık vericiydi.”

Frelix, çalışkan bir ebeveynin oğlu olarak Chicago’nun güneyinde dünyaya gelen ve eski mahallesindeki tehlikelerle birebir yüzleştikten sonrasında Minneapolis’e taşınmış. Bir keresinde, arena güvenliği de dahil olmak suretiyle 6 işte birden çalıştı ve bu sayede insanları nasıl okuyacağını, insanların problemli taraflarını asla unutmaması icap ettiğini öğrendi.

Kim bilir bu sayede, daha ilkin tıpkı kendisinin de yapmış olduğu benzer biçimde Target Center’a gizlice giren Zemmel ve tarafındaki hanımdan kuşkulandı. Bu vaka, Frelix’in geçen yaz ekip tarafınca tam zamanlı bir güvenlik görevlisi olarak işe alınmasına yol açtı.

Protestocuyu engellemesi sonrası ünlenen ve Jimmy Kimmel Live da dahil olmak suretiyle birçok röportaj teklifi alan Frelix, tüm teklifleri reddetti. Onun yaşam hikayesi ve geldiği yerin öyküsü, bu yarım saniyelik hamleden fazlaca daha fazlasını barındırıyor.

Daha 7 yaşlarındayken biri kafasına tabanca dayadı ve bisikletini çaldı
James ve Lorraine Frelix, 1980’lerin Chicago’sundaki Ellis Tower’da, iki yatak odalı bir apartman dairesinde üç çocuk yetiştirmeye başladı. Paraları devamlı kısıtlıydı. Öyleki ki James, oğlu Pierre’i berbere götürmektense kafasını kendi tıraş ederdi.

Bir keresinde Pierre’in ailesi, 7 yaşlarındayken Noel için ona yeni bir bisiklet armağan etti sadece bu kadar güzel bir armağan, katı talimatlarla beraber geldi. Yeni bisikletini yalnız otoparkta kendi başına sürmesine izin vardı ve daha uzağa gitmesi yasaktı. Uyuşturucu salgınının yeni yeni yayılmaya başladığı bir mahallede, bazı yazılı olmayan kurallar vardı. Bunlardan biri, anne babaları onları izlesin ya da izlemesin, evlatların otoparktan dışarı çıkması yasaktı.

Fakat bir öğleden sonrasında Pierre’in birkaç arkadaşı oynamak için yakındaki bir parka gitti. O da tüm yasaklara karşın kendine olan itimatını topladı ve yeni bisikletini göstermek için arkalarından pedal çevirdi. Onları bekleyen tehlikeden habersiz, beraber parkta oturdular ve her çocuğun yapmış olduğu benzer biçimde konuşup güldüler. Arkadaşları gittikten sonrasında Pierre, başının arkasına bir şeyin baskı yaptığını hissetti.

Arkasındaki ses ona bisikletten inmesini söylemiş oldu. Ses, Pierre’i uyardı; arkasını dönerse vurulacaktı. 7 yaşlarındayken bile arkasındaki sesin blöf yapmadığını biliyordu. O vakit saçları yok denecek kadar kısaydı ve kafatasına bastırılan şeyin ne işe yaradığını derhal anlamış oldu. Frelix, “Tabanca bulunduğunu biliyordum şu sebeple başımın arkasına dayadığında çeliğin soğuğunu hissedebiliyordum” diyor.

Bisikletten inmesi ve 20’ye kadar sayarak adım atması söylendi. Pierre, gözlerinden yaşlar akarak söylenenlere itaat etti. Sonunda arkasını döndüğünde, bisiklet gitmişti ve fena haberi ailesine vermek için eve geri döndü.

Frelix, “Bisikleti aramaya gerek yoktu şu sebeple onu asla bulamayacaktım. Bulsan bile, geri almaya çalışırken ölebilirsin. Netice olarak bisikletim gitti.”

Frelix’in kız kardeşi Lashonda Purnell o periyodu şu şekilde konu alıyor:

Başına gelen bu vaka ağabeyimin kalbini kırdı ve içine bir korku saldı. Annemin taşınma zamanımızın geldiğini söylemesinin bir başka mühim sebebi de buydu.

Genç Pierre vakadan sonrasında haftalarca dışarı çıkamadı. Dostlarıyla oynamak istemiyordu. 1989 senesinde anne Lorraine gitme zamanının geldiğini biliyordu. Bu sebeple, “Pierre fazlaca korkmuştu. Biz ayrıldıktan sonrasında orada her şey daha kötüye gitmeye başladı. Tanrı’ya şükür çocuklarımı Chicago’dan tam zamanında çıkardım.”

Frelix ailesi her yaz akrabalarını ziyaret etmek için Chicago’dan daha kuzeyde olan Minneapolis’e giderdi. Lorraine’in anası ve kardeşleri senelerdir orada yaşıyordu ve her aile ziyaretinde Lorraine annesine elbet bigün geri döneceklerini söylüyordu.

James hasta annesine bakmak için geride kalırken, onlar Şimal Minneapolis’teki Plymouth Avenue’deki evlerine yerleşti. Pierre, babasından ayrı kalmış olduğu için yıkılmıştı fakat zaman içinde yeni evine alıştı. Evlatları sokaktaki belalardan uzak tutmak için tasarlanmış bir gençlik merkezi olan Hospitality House’da vakit geçirdi. Mahalledeki birkaç çocukla yakın bir bağ kurdu. Kış aylarında garaj yollarını ve kaldırımları kürekle temizliyor, sonbaharda yaprakları tırmıklıyor, yazın çalıları buduyor ve para kazanmak için teneke kutu biriktirerek tüm şehri geziyordu.

Etraflarında bela vardı fakat çocuklar devamlı bundan kaçınıyordu. Yaşanmış olan sel felaketlerinden sonrasında bodrumların tekrardan inşasına destek olmak için Grand Forks, N.D.’ye vazife gezileri düzenlediler ve kasırga temizliğine yardım etmek için de Florida’ya gittiler. Fakat hurda işinde çalışırken buldukları alüminyum kutuları daha ağır hale getirmek için taşlarla doldurdukları da oldu. Böylece sattıklarında daha çok para alacaklardı.

Gizlice süregelen NBA macerası sebebiyle polise yakalandı
Dostlarıyla kent otobüsüne binerek Minneapolis’e gidip NBA takımlarının kalmış olduğu otellerde takılırlardı. Pierre bir oteli arar ve telefona Steve Kerr yada başka bir oyuncuyu isterdi. Kerr telefona yanıt verdiğinde, takımın orada bulunduğunu kesinleştirip imza kapma umuduyla otele koşuyorlardı.

Fakat böyle de kalmadılar. Frelix ve arkadaşları bu oyuncuları sahada da görmek istiyordu. Paralarını birleştirip bir bilet alırlardı ve içeri giren çocuk Target Center’ın merdivenlerinden aşağı süzülerek arkadaşlarının gizlice girmesi için bir yan kapı açardı. Saklanıp maçı izlerlerdi, sonrasında çıkarken arka çıkış kapılarını sakız yada bantla sıkıştırırlar, böylece bir sonraki maç için geri gelip yeniden gizlice girebilirlerdi. O günleri gülerek özetleyen Frelix, “Mesele çıkarmazdık. Yalnız bilet almaya paramız yetmezdi. Bu yüzden ikimiz de bu problemi doğaçlama yaparak çözerdik” diyor.

Bu yöntem 90’ların ortalarından sonlarına kadar birkaç sürem, onlarca kez işe yaradı. Arenaya o denli fazlaca giriyorlardı ki bazı güvenlik görevlileri ve kulüp yetkilileri, onları oyuncuların evlatları sanıyordu. Ortama uyum sağladılar, son aşama saygılı ve sevecen tavırlarıyla birçok çalışanın kalbini kazandılar ve artık onlardan biri benzer biçimde olup verdikleri güvenle normalde kendilerine şüpheyle bakan güvenlik görevlerini etkisiz hale getirdiler.

Frelix’in arkadaşı Darnell Dickerson, taktiklerini şu şekilde açıklıyor:

Maç başladığında koltuklara oturmayacak kadar akıllıydık, şu sebeple bilet sorarlardı. Dönem arasından sonrasında ise artık kimse bilet sormaz.

Fakat bir gece güvenlik görevlileri, her zamanki kadar misafirperver olmamaya karar verdi. Çocuklar daha evvelinde önüne engel koydukları kapıyı açıp merdiven boşluğundan çıkmaya başladıklarında, görevliler merdivenlerin başlangıcında onları bekliyordu. Geri dönerek kaçmak için döndüklerinde ise karşılarında başka bir güvenlik ekibi duruyordu.

Görevliler ufaklıklara, oyuncuların otomobillerini park ettikleri yerin yakınındaki bir yükleme rampası alanına kadar eşlik ederken, 16 yaşındaki Pierre, dostlarıyla beraber hapse gireceklerinden emindi. Üniformalı birkaç polis de orada bekliyordu. “Fazlaca korkmuştuk” diyor Frelix. “Fakat aynı anda başlarımızı dik tuttuk. Ağlayamazdık.”

Orada, eski Minneapolis polis memuru ve o devrin Timberwolves Güvenlik Direktörü Bob Goedderz’i beklediler. Goedderz ulaşınca parlak mavi gözleriyle güvenlik görevlerinin gözlerinin içine bakarak, “Bu çocuklar mı?” diye azarlar şekilde bağırdı.

Goedderz bir süre süresince orada durdu ve gençlerin gözaltında tutulduğu, hatta tutuklandığı senaryoların zihninde canlanmasına izin verdi. Sonrasında ceketinin cebine uzanıp bir deste bilet çıkardı ve her çocuğa birer tane vererek şunları söylemiş oldu:

Binaya izinsiz girip sorun yaratmayı bırakın. Eğer maça girmek istiyorsanız bunu yapmanıza gerek yok. Gelip benden isteyin. Ben hepinize maç biletlerinizi veririm. Böylece siz de probleme sebep olmazsınız.

Çocuklar, karşılarındaki insanın dedikleri sonrasında şaşkına döndü. Şehrin en sıkıntılı mahallelerinden birinde büyüyen Afrikalı-Amerikalı çocuklar olarak, güvenlik güçlerini temsil eden bir kişiden nezaket görmeye alışkın değillerdi. O dönem Timberwolves maçlarının neredeyse tamamı geceleri oynanırdı ve Goedderz, evlatların kendi mahallelerinde sokakta olmaktansa Target Center içinde olmasının daha iyi bulunduğunu düşündü.

Hâlâ Wolves iç saha maçlarında güvenlik için çalışan Goedderz o an verdiği sonucu, “Pierre’in iyi bir çocuk bulunduğunu görebiliyordum. Başı belaya girecek bir adam değildi. Yalnız bilet alacak imkânı yoktu. Sanırım o vakit bunu hissettim” sözleriyle konu alıyor. O gün oradaki çocuklardan kabul edilen Chrishon Emory ise “O günden sonrasında sonraki maçlarda Bob’dan bilet almak hakikaten havalıydı. Güvenliği arayıp Bob’la görüşürdük ve o da bizlere bilet alırdı” diyor.

Bu jest Goedderz, Target Center güvenliği ve Şimal Minneapolis ekibi içinde senelerce sürecek bir ilişkiyi başlattı. Günü ulaştığında Goedderz, bu üç kafadarın Target Center tarafınca güvenlik için işe alınmasına yardım etti.

Frelix 1999’da, 18 yaşına ulaştığında, güvenlik görevlisi olarak işe alındı ve konuk takımların koruması olarak çalışmaya başladı. Otellerden takımları karşılaşmaya gidiyordu. Bigün Michael Jordan ona, “Bugün hiçbir şey imzalamayacağım. Şu anda hepiniz evde uyuyor olmalısınız, yarın okul var” demişti. Kimi zaman rakip oyuncuların düşmanca tavırlarla karşılaşmış olduğu salonda, onların güvenli ve rahat olduklarından güvenli oluyordu. Phil Jackson’la şakalaştı, Chauncey Billups’la dost oldu ve Lakers Minnesota’ya her ulaştığında Kobe Bryant’ın onu nasıl tanıdığını anlatırken hâla yüzü parlıyordu.

Geçen yirmi yıl süresince, Frelix geceleri arena güvenliğinde çalışacak, deplasman korumalığından ev sahibi tarafına geçecek ve gündüzleri Minneapolis Devlet Okullarında hususi eğitime muhtaç çocuklar için gönüllü çalışacaktı. Ek olarak, iki minik oğlu Pierre Jr ve Grayson James’in iyi bir yaşam yaşamaları için öteki birkaç güvenlik işine ek olarak kent merkezindeki mağazada Yitik Önleme bölümünde çalıştı.

Abbott Hastanesi’nde bir diyetisyen olan ve geçinebilmek için bununla birlikte bir sitede bekçi olarak çalışan Lorraine, Pierre için, “Bir işten çıkar, bir sonrakine giderdi. Oradan çıkar gene bir diğerine giderdi” diyor.

Geçen sezonun ortasında, hâlen görevde olan Timberwolves Güvenlik Direktörü Tony Adams, Frelix’i Timberwolves’ta tam zamanlı bir güvenlik pozisyonu için aradı. Onu bir çeşit tecrübe etme olarak Cleveland’daki NBA All-Yıldız maçına götürdü ve arkasından Memphis’e karşı oynanan playoff serisi esnasında takımla beraber gezi etmeye çağrı etti. Adams, o dönemle ilgili şunları söylüyor, “Pierre’in uçağa geldiği ilk günü hala hatırlıyorum. Birçok oyuncu mutluluktan kendinden geçmişti. Bu Pierre hakkında fazlaca şey anlatılıyor.”

Adams, Wolves’un güvenliğini devralmadan ilkin Minneapolis polis memuru olarak Şimal Minneapolis’te yaşadı. Frelix, mağazadan mal çalmaya çalışan birini yakaladığında Adams ile sık sık yolları kesişirdi.

Adams tanışmalarını, “Pierre, bana yüzleri ve bilgileri anımsama mevzusunda keskin bir gözü bulunduğunu gösterdi. Macy’s’e devamlı gelen suçlular olduğunda onları tespit eder, gözetler, takip ederdi. Tutuklamayı da biz yapardık” sözleriyle konu alıyor.

Adams’ın Pierre’e olan güveninin karşılığını alması fazlaca sürmedi.

‘Yüzleri anımsama mevzusunda büyük bir kabiliyeti ve büyük bir becerisi var’
Geçen yıl Nisan ayında oynanan 4. maç için arenaya giden Pierre’in eline, Direct Action Everywhere adlı hayvan hakları aktivistleriyle bağlantılı olduğuna inanılan insanların fotoğrafları verildi. Bu grup daha ilkin fiil için bir kadının Minnesota’nın Los Angeles Clippers’a karşı Play-In Game maçında elini sahaya yapıştırıcı bir kimyasal ile yapıştırmasını ve başka bir kadının da Memphis’e karşı oynanan playoffların 1. maçı esnasında kendini potaya zincirlenmesini başarmıştı.

Frelix’in işe gitmeden ilkin fotoğraflara bakmak için fazla zamanı yoktu sadece değişik saç stilleri, sakalları ve kalabalıkta onlardan birini görmesine destek olacağını düşündüğü tanımlayıcı özellik taşıyan herhangi bir şey için 19 binden fazla insanoğlunun olduğu arenayı dikkatlice taradı. İki hanım, ikinci çeyreğin sonlarında Target Center merdivenlerinden indi ve Wolves yedeklerinin derhal sağında, ikinci sıraya oturdukları anda Frelix’in dikkatini çekti.

Kadınlardan biri, ayağına iki numara büyük benzer biçimde görünen ve çimleri biçmeyi yeni bitirmiş benzer biçimde yeşil lekeleri olan eski ayakkabılar giymişti. Karaborsada 5 bin 500 dolara mal olabilecek koltuklara para ödemesi beklenecek şahıs profiline uymuyorlardı. İkili, önlerinde maç oynanmasına karşın devamlı gerilmiş bir halde telefonlarıyla oynuyorlardı ki bu da onlar için öteki bir çekince işaretiydi. Frelix daha dikkatli baktığında kadının o günün erken saatlerinde fotoğraflarda görmüş olduğu kadınlardan biri olduğuna daha fazlaca ikna oldu.

“İsimler mevzusunda berbatım fakat seni bir kez görürsem, hayatım süresince unutmam. Yüzde 100 kilitlenmiştim. O bulunduğunu biliyordum” diyen Pierre, güvenlik ekibinin geri kalanını uyardı. Yetkililer harekete geçmeden ilkin güvenli olmak zorundaydı. Onlar strateji belirlerken, Frelix kendini tekrardan konumlandırdı. Normalde sırtı sahaya dönük olarak oturur ve koltuklardaki kalabalığa odaklanırdı. Fakat şimdi gözünün önünde bir şüpheli olduğuna ikna olduğundan 180 aşama döndü ve gözlerini hanımefendilere dikti.

Anası gururla, “Gözlerini ondan asla ayırmadı” diyor. “Sahaya asla bakmadı. Gözlerini onun üstünde tuttu. Bir adım atar atmaz, güm, anında onun üzerindeydi.”

Bayanı yakaladıktan sonrasında Frelix, onu kaçırmamak için yere uzandı. Bu, Macy’s’de dükkan hırsızlarını kovaladığı günlerinden kalma bir refleksti şu sebeple Target Center güvenliği kelepçe taşımıyordu. Adams ile birkaç güvenlik görevlisi hızla aşağı indi ve Zemmel’in sahadan çıkarılmasına yardım etti.

Adams, Pierre’in müthiş hamlesiyle ilgili “Bir şeylerin yolunda olmadığını derhal anlamış oldu. Sandalyesini sahaya döndürdü, ki bu normalde onun maçı izlerken oturmuş olduğu bir pozisyon değil. Yüzleri anımsama mevzusunda büyük bir kabiliyeti ve büyük bir becerisi var. Bu da ona fazlaca destek oldu” diyor.

Üstüne övgü ve ilgi yağdı, telefonu günlerce çaldı
Medya müesseselerinin, onun e-posta adresini ve nerede yaşadığını bu kadar kolay bulmasına şaşırdı ve birazcık da endişelendi. Hatta bir süre, protestocuların Zemmel’in tutuklanmasından kendisini görevli tutması durumunda oğullarının güvenliğinden kaygı etti.

Frelix’in kız kardeşi Lashonda Purnell vakayla ilgili, “Pek fazlaca insanoğlunun yaşanmış olan vakaya keyifli bir şey olarak baktığını biliyorum. Fakat ben kardeşimin yaralanmamasına şükrediyorum” diyerek endişesini dile getirdi.

Frelix, anlayışlı doğası ve çalışkanlığıyla güvenlik ekibi üstünde güzel bir izlenim bırakmakla kalmadı. Memphis’teki 1. ve 2. maçlar arasındaki günlerde, nereye giderlerse gitsinler Taylor ailesini gölge benzer biçimde takip ederek korudu. Fakat 4. maçta yaşanmış olan o saniyede aralarındaki bağ güçlendi.

Glen Taylor, Pierre ile aralarında kurulan bağları şu sözlerle ifade ediyor: “Görevi güvenlik sağlamaktı sadece işindeki sorumluluğu sonrası bizimle yaşam boyu dost oldu.”

Adams, daha sonraTimberwolves’a tam zamanlı olarak iştirak etmesi için onu Target Center ekibinden aldı. Artık yalnız iç sahadakilere değil, tüm maçlara gidiyor. Bu da onun, öteki işlerini bırakıp oğullarıyla daha çok vakit geçirmesini sağlamış oldu. Halen Minneapolis Devlet Okullarında hususi eğitime muhtaç çocuklar için gönüllü olarak çalışmaya devam ediyor.

Emory, arkadaşı hakkında, “Bana işi aldığını söylemiş oldu, şimdi NBA’den birini tanıyormuşum benzer biçimde hissediyorum. Bir ihtimal sahaya çıkıp oynamıyor fakat dostumun, kardeşimin Timberwolves için çalıştığını her insana söyleyebilirim. Bu başlı başına görkemli bir şey” diyerek yaşamış olduğu gururu paylaşıyor.

Şimdi baktığınız vakit, Frelix sonsuza dek bu amaç için çalışmış benzer biçimde görünüyor. 24 yıl ilkin Target Center’da çalışmaya başladı, maçlara ve konserlere gitti.

Öte taraftan da tüm bu başarı bir gecede gelmiş benzer biçimde görünüyor, 4. maçtaki hamlesi, onu güvenlik toplumunda bir tür yıldız haline getirdi. Geçtiğimiz güz Florida’da meydana getirilen NBA güvenlik toplantılarında saygıyla selamlandı, hatta bazıları onunla beraber fotoğraf çekilip, imzasını bile istedi.

Bir ihtimal ara sıra Frelix’in güvenlik telsizi maç esnasında cızırdayarak birisinin arenada koşuşturduğunu ve içeriye biletsiz girmiş olabilecek bir çocuğa dikkat etmesi mevzusunda uyarıda bulunacak.

Bir gülümseme Pierre’in yüzüne yayılacak ve o an kendisini, nereden geldiğini düşünürken bulacak.